صوفی ار باده به اندازه خورَد نوشش باد ور نه اندیشهٔ این کار فراموشش باد آن که…

جمالت آفتابِ هر نظر باد ز خوبی رویِ خوبت خوبتر باد هُمای زلفِ شاهین شهپرت را دلِ…

روز وصلِ دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران، یاد باد کامم از تلخیِ غم چون زهر…

دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد من نیز دل به باد دهم، هر چه باد…

شراب و عیش نهان چیست؟ کارِ بی‌بنیاد زدیم بر صفِ رندان و هر چه بادا باد گره…

دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز…

دل من در هوای روی فرخ بود آشفته همچون موی فرخ بجز هندوی زلفش هیچ کس نیست…

اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح…

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج سزد اگر همه دلبران دهندت باج دو چشم شوخ…

درد ما را نیست درمان الغیاث هجر ما را نیست پایان الغیاث دین و دل بردند و…

مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت پس از چندین شکیبایی…

زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت گر نکته دانِ عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود…